کدام اصلاحات ؟
همه افراد, احزاب و گروههایی که خود را اصلاح طلب می دانند ابتدا باید
تعریف مشخصی از اصلاحات داشته باشند و نمی توان صرفا زیر یک عنوان کلی
فعالیت کرد بدون داشتن مرزبندی در مواضع و اندیشه ها نمی توان برنامه و
یا راهکار مفیدی داشت . اگر تعریف و هدف از اصلاحات مشخص باشد سنجش و
ارزیابی بهتری می توان داشت.
مفیدترین تعریفی که از اصلاحات می توان داشت این است که بگوییم
اصلاحطلبی یعنی: «بهرهگیری از راهکارها و شیوههای قانونی برای بهبود
و تغییر رفتارها، قوانین و زیرساختارهای سیاسی در جهت پیشرفت کشور و
اعمال هرچه بیشتر حقوق سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مردم» . اصلاحاتی گام به
گام , آهسته و پیوسته , پایدار و همه جانبه.
از شاخصه های هویت اصلاح طلبی می توان به این موارد اشاره کرد :
دموکراسی خواهی , پایبندی به قانون , امر به معروف و نهی از منکر -مردم
سالاری دینی -مبارزه با فقر و فساد و تبعیض -دفاع از استقلال و آزادی و
پیشرفت -دفاع از حقوق مردم -مبارزه با ظلم و تحجر و استبداد -مقابله با
انحصار طلبی و عوام فریبی -پرهیز از افراط گرایی و تندروی -دفاع از حق
مظلوم و احترام به رای و اراده مردم.
با نقد گذشته و داشتن شناخت کافی از وضعیت حال برای آینده ای بهتر برنامه
ریزی کنیم. با پایبندی به قانون از طریق قوانین و چارچوب داخل نظام از حق
مردم دفاع کنیم. با انجام تغییرات و ایجاد بهبود مستمر به اصلاح امور
کشور بپردازیم ونقاط منفی و مثبت را دریابیم تا بهتر بتوانیم روش ها و
راهکارهای نوینی را برای اداره امور کشور بکار ببریم.
برای پیشبرد اهداف اصلاحی راهی بهتر از جلب اعتماد حاکمیت، ایجاد فضای
گفتوگو، عبور از برخی مطالبات و نزاعهای گذشته، پذیرش برخی اشتباهات و
تلاش برای رفع سوءتفاهمها و استفاده از حداقل فرصتهای قانونی وجود
ندارد.
جریان اصلاحات نیازمند واقع گرایی در سیاست ورزی می باشد که با درک ,
شناخت , توجه به پتانسیل ها , ظرفیت ها , محدودیت ها , رعایت خطوط قرمز
نظام , دوری از تندروی و واقع گرا بودن در عین آرمانگرایی زیرا اصلاحات
برآیند واقع گرایی در عین آرمانگرایی است.
اینکه جریان اصلاحات بخواهد با تکرار اشتباهات گذشته و رفتن بسمت شعارها
و خواسته های احساسی تندروی ها و روشهای تلخ گذشته را تکرار کند نتیجه ای
به غیر از شکست ها و ناکامی های گذشته را نخواهد داشت.
به اسم اتحاد به پراکندگی و تفرقه کمک کردن , به اسم اصلاح طلبی به
انحصار طلبی روی آوردن , به جای اعتماد سازی تاکید بر اختلافات گذشته ,
بجای هم اندیشی به هم قبیله و هم محفلی روی آوردن , استفاده ابزاری از
شعار زنده باد مخالف من . اینها همه آسیب هایی هستند که جریان اصلاحات را
از درون و بیرون دچار مشکل می کند و مانع رسیدن به اهداف اصلاحات خواهد
شد .
با سیر کردن در آرمانگرایی و توجه کافی نکردن به واقعیات موجود کشور نمی
توان راه جایی ببریم وقتی میگوییم نظام را قبول داریم و میخواهیم در
چارچوب نظام فعالیت بکنیم باید واقعیتها را دید، شناخت و به آنها توجه
بکنیم. داشتن مرزبندی بین طرفداران نظام و مخالفین با نظام ابتداییترین
اقدام ممکن است و در مقابل هجمهها و جنجالهای سیاسی هوشیارانه عمل کنیم
تا در دام مخالفین نظام نیفتیم.
برای اصلاح طلبی داخل حاکمیت باید واقع بین باشیم و چارچوب، ارکان،
ساختار، قوانین، ظرفیتها، محدودیتها، پتانسیلها و خطوط قرمز نظام را
بشناسیم. با لجبازی سیاسی، جنجال و هیاهو، توجه نکردن به قانون و اخلاق
نمی توان سیاست ورزی کرد نمیتوان به خواستههای مردم تحقق بخشید. اصلاح
طلبی بهترین روش ممکن برای تغییرات تدریجی، مستمر وپایدار برای پیشرفت،
توسعه همه جانبه و تقویت نظام است.
برخی افراطیون سعی دارند اصلاحات و اصلاح طلبی را در مقابل با نظام
قراردهند و یا توجیه وتفسیر کنند. در حالیکه اصلاح طلبان خودرا از نظام
میدانند و ضمن تلاش برای تحقق خواستههای مشروع و به حق مردم به عزت و
اقتدار نظام نیز میاندیشند. اهداف اصلی از اصلاحات در سایه ثبات نظام
تحقق پیدا میکنند.
داشتن برنامه ریزی، انسجام، وحدت و همدلی میتواند اصلاحات و اصلاح طلبی
را در مسیر موفقیت قرار دهد. استراتژی گفتگو و تعامل با حاکمیت با حفظ
هویت اصلاح طلبی بهترین روش حفظ، پیشبرد و گسترش اصلاحات است. نباید
انتظار داشته باشیم همه چیز آنگونه که میخواهیم باشد ولی میتوان با سعی
و کوشش در رسیدن به خواستهها ی اصلاح طلبی امیدوار و فعال باشیم و با
تغییرات تدریجی، مستمر و پایدار در مسیر پیشرفت و توسعه همه جانبه قدم
برداریم.
علی اکبر رحیم فر